“Duff en Cool”, de musical

Elke keer ben ik na een theatervoorstelling door de kinderen weer verbaasd over de enorme kracht die hiervan uit gaat. Je ziet kinderen veranderen, groeien, onverwachte stappen maken en genieten!

Ook deze keer weer. Ze wilden een “echte” musical. Samen zochten we de musical “Duff en Cool”uit van theaterproductiebedrijf Rep-en-Roer (www.rep-en-roer.com). Een grappige musical met vlotte liedjes over twee hanen Duff en Slim en de vegetarische vos Cool.

Dat bleek een hele kluif en een enorme oefening op het gebied van discipline en verantwoording dragen voor jezelf en de groep:

  • Elke week oefenen, ook als je geen zin hebt.
  • Kom je er samen uit hoe je de danspasjes doet? een kwestie van geven en nemen, overleggen, balen, frustraties, en zoeken naar een voor iedereen goede oplossing.
  • Hoe gaan we om met iemand die een solo moet zingen maar het niet kan en durft?
  • Hoe doen we het met de kinderen die de repetities steeds verstoren?
  • Of met dat kleine meisje van 5 die ook zo graag mee wil doen, maar nog niet alles kan?

Mijn ervaring met het begeleiden van zo’n project op een school als Aventurijn is dat het vraagt om een heel duidelijke en strakke leiding. Daarbinnen is dan ruimte voor de kinderen om hun eigen ideeën vorm te geven en te bespreken. Zo herinner ik mij het kleine meisje van 5 dat tijdens een van de laatste repetities op haar tenen naar mij toekwam en mij in het oor fluisterde: “misschien is het wel leuk als de beer eerst zijn tong uitsteekt!” Dat was de beer (14jr) wel met haar eens.

duffencool2

Ook komt bij zo’n project de enorme kracht van de verticale leeftijdsopbouw weer naar voren: De jongste was 5 en de oudste 17. Je merkt dat de oudsten de sfeer al kunnen neerzetten en voorbeeld zijn. Zij lijken een inspiratie te zijn voor de jongere kinderen.

Hoe mooi is het te zien dat een lange knul van 17 en een klein meisje van 8 gelijkwaardig een paar fantastische krachtige scenes neerzetten, en dat er voorzichtig een liefdesliedje gezongen kon worden met een 11 en 17 jarige. Van totaal andere orde was de kracht en humor die twee tieners legden in een slowmotion gevecht waarbij de veren in het rond vlogen.

duffencool1

Na een half jaar vol vallen en opstaan was het dan eindelijk zover: 2 voorstellingen in een echte zaal met echte belichting en heuse microfoons. In de zaal zaten familieleden en een aantal groepen verstandelijk gehandicapten. Iedereen heeft genoten, zo zelfs dat een extra voorstelling gepland gaat worden.

Na de optredens vroeg ik mij af hoe het toch zou komen dat er op deze school zoveel talentvolle kinderen zitten…of zijn die er overal en hoeft er alleen maar een veilige gelegenheid geboden te worden om het te uiten?

duffencool3

En of die beer nou nog eerst zijn tong heeft uitgestoken…daar heb ik niet meer op gelet. Het was in ieder geval: COOL!

Posted in: Algemeen.
Tagged: .

One thought on ““Duff en Cool”, de musical

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *