Lid tweede kamer op Aventurijn (1)

DSC_0310

Dit onderwijs moet voor meer kinderen bereikbaar zijn’

door Beyke Goris

Steeds meer kinderen in het regulier onderwijs vallen uit, ook zonder stempel of leerprobleem. Ligt dat aan het kind of aan de manier waarop het onderwijs is ingericht? Op zoek naar het antwoord bracht Tweede Kamerlid Tjitske Siderius maandag jl. een werkbezoek aan Aventurijn in Loenen, een school voor vernieuwend onderwijs die al sinds 2000 draait.

“Ik ben nieuwsgierig naar de aanpak van Aventurijn nadat diverse (aspirant-)ouders contact met me hadden gezocht over hun dilemma”, verklaart Tjitske Siderius (SP), die onderwijs in haar portefeuille heeft, de reden voor haar bezoek. René van de Kolk, vader van een leerling van 16 jaar, was een van die ouders die aan de bel trok: “Mijn kind heeft met Aventurijn eindelijk een school waarop hijhelemaal op zijn plek is. Maar waarom krijgt mijn zoon niet het geld waar hij recht op heeft? Dat verdwijnt nu in de staatskas….” Ouders moeten nu jaarlijks de flinke bijdrage betalen, wat voor verreweg de meeste ouders een forse financiële aderlating is.

Wel inspectie, geen subsidie
Met deze bedragen plus de inzet van veel vrijwilligers lukt het om de school draaiende te houden, “maar het is elke keer weer de eindjes aan elkaar knopen”, aldus schoolleider Hannah de Vos-Beckers. Aventurijn is een school voor onderwijs van 4 tot 18 jaar, waar ook veel aandacht is voor de ontwikkeling van zelfbewustzijn en sociaal-emotionele ontplooiing. Oud-leerlingen kwamen allemaal prima terecht bij de vervolgopleiding van hun keuze. “Maar we volgen niet de geijkte weg van het verplicht toetsen van cognitieve vaardigheden”, licht De Vos toe. “Daarom zijn we een zogeheten B3-school: wel getoetst door de Onderwijsinspectie – met positieve rapporten -, maar niet gesubsidieerd.”

-Hij is 14 jaar, intelligent en zit al maanden thuis-

Maanden thuis
Dat leidt tot veel schrijnende situaties. Neem Rayno van 14 jaar: een welbespraakte, sensitieve jongen met een prima intelligentie. “Ik zou dolgraag naar Aventurijn willen”, vertelt hij aan het Tweede Kamerlid. “Ik heb hier een week proefgedraaid. Dit is de eerste school waar ik me echt op mijn gemak voel, andere waren te groot en te druk voor me. Maar mijn moeder kan dit niet betalen. Daarom zit ik nu al maanden thuis.” Hij startte zelfs een crowdfundingsactie in de hoop om het bedrag bij elkaar te krijgen, tot nu toe zonder het gewenste resultaat.

Siderius is zichtbaar onder de indruk van zijn oprechte noodkreet. “Ik zal kijken wat ik voor je kan doen”, belooft ze. Zelf is ze overtuigd van de noodzaak van scholen als Aventurijn: “Goed onderwijs richt zich op de héle ontwikkeling van een kind, niet op enkel het cognitieve aspect. En niet ieder kind gedijt in een volle klas met 30 leerlingen.”

Onderwijsbudget naar ouders
Het idee van een onderwijsvoucher, geopperd door schoolleider De Vos, spreekt Siderius aan. De Vos: “Je kunt het zien als een ‘kindgebonden onderwijsbudget’: een bedrag waar ieder kind in Nederland recht op heeft, ook als het geen gebruik maakt van regulier bekostigd onderwijs. Een bedrag dat de ouders naar eigen inzicht kunnen inzetten voor passend onderwijs voor hun kind. Dit kan toegekend worden omdat een kind binnen het reguliere aanbod bijvoorbeeld niet goed gedijt, of omdat ouders principiële redenen hebben om voor een andere onderwijsvorm te kiezen. ”

Zelf is Siderius bezig met plannen voor een Onderwijsfonds voor kinderen die aantoonbaar niet in het reguliere schoolsysteem kunnen functioneren. “Ik neem deze indrukken mee naar Den Haag, voor het komende debat over passend onderwijs”, besluit ze. “Het is hoog tijd dat meer kinderen naar dit type onderwijs kunnen gaan, zonder financiële obstakels. Kinderen met zelfvertrouwen, die hebben de toekomst.”

Voor het artikel over dit onderwerp in de Stentor: klik hier

Posted in: Algemeen.

One thought on “Lid tweede kamer op Aventurijn (1)

  1. Gefeliciteerd met dit hooggeëerd bezoek! Goed dat je de boodschap hebt overgebracht. Jammer dat het altijd aantoonbaar moet worden gemaakt waarom een andere onderwijsvorm gekozen moet worden. Van vrije keus is dan nog steeds geen sprake en een label weer gauw gegeven.
    Maar laten we vooral optimistisch blijven en elke stap voorwaarts gebruiken als volgende trap op de trede naar de vrijheid, gelijkwaardigheid en verantwoordelijkheid die we voorstaan.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *