Het vak dat ieder kind wel wil

 

2014-07-10 11.06.05

Soms denk ik wel eens bij scholen als Aventurijn en andere vernieuwingsscholen; “Hoezo vrijheid om te leren wat je wilt?” Hoelang ga je wachten tot een kind vraagt om rekenen, geschiedenis of taal? Natuurlijk is er een innerlijke leerdrang en willen alle kinderen uiteindelijk graag kunnen lezen en schrijven en zijn ze nieuwsgierig naar de wereld om hen heen. De vraag om traditionele leerstof is er dan ook regelmatig, ook komt heel veel spontaan aan bod. Ik denk bijvoorbeeld aan een gesprekje dat ontstond over diverse vogels, eieren, uilen en hun prooidieren, of het het wegen van 6 liter water op een weegschaal die maar tot 4 kilo kan wegen.

Maar er is ook een andere kant. Kinderen die al een blokkade op het schoolse leren hebben, of kinderen die gewoon op een andere manier leren; Hoe worden die dan uitgedaagd zonder hen te forceren en daardoor de blokkade te vergroten? Hoe oefenen zij vakken als schrijven, rekenen, begrijpend lezen? Hoe zetten zij een stapje richting dat wat moeilijk voor hen is?

Ik denk dat het aan de begeleiders is om te zorgen voor regelmatig aanbod waarin de kinderen worden uitgedaagd om nieuwe ervaringen op te doen, of vaardigheden te oefenen. Een excursie, een boek, een activiteit of een lesje. Kinderen kunnen dan doorgaans zelf kiezen of  ze al dan niet meedoen.

Gisteren was daar weer een prachtig voorbeeld van: 7 twaalfjarigen zijn nog steeds fanatiek bezig met het spelletje “wie is de mol in Egypte”. Gisteren zou ik voor de opdracht zorgen. Zij kregen eerst een gesloten enveloppe met daarin voor ieder een ander stuk tekst over Egypte. Zij werden daarmee expert op een bepaald gebied: voeding, gebouwen, hiërogliefen, Farao’s etc. Daarna waren er vragen in de tuin verstopt die ze met behulp van hun net opgedane kennis zouden kunnen beantwoorden. Het werd een spannend spel waarbij diverse vakgebieden aan bod kwamen: begrijpend lezen, geschiedenis, schrijven, rekenen. Maar ook samenwerking, beweging, zon en spelinzicht. Over vrijheid van keuze hadden we het niet eens, want iedereen wilde gewoon meedoen. In het allerbelangrijkste vakgebied was immers voorzien; het vak waar kinderen dagelijks om vragen: plezier!

Posted in: blog schoolleider, Informail Berichten.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *