Niets doen………?

Gisteren sprak één van de tieners mij aan: “Hannah weet je al dat ik ben aangenomen op mijn vervolgopleiding? Een heleboel mensen zijn niet aangenomen. En ze hebben niet eens naar Aventurijn gebeld om te vragen wat voor een school dit is”

Er ontspon zich een prachtig gesprek. Dit meisje realiseerde zich nu dat 3 jaar “niets doen” op Aventurijn haar toch gebracht heeft waar zij nu is, en dat haar cognitieve kennis op niveau is en haar presentatie kennelijk zeer gewaardeerd werd. Het leek of zij ineens begreep waar we de afgelopen drie jaar mee bezig geweest zijn.

Vaak zie je dat jongeren die hier op latere leeftijd komen, al best heel wat negatieve ervaringen hebben meegemaakt. Op Aventurijn kan het zomaar zijn dat ze dan een lange periode geen tradiotionele vakken oppakken. Zijn zijn dan eerdere ervaringen aan het verwerken, zoeken naar de richting in hun leven en zijn vooral bezig met een stevigere bodem te leggen waarop zij later kunnen doorbouwen. Een enkele keer is er teveel aan de hand en is de ruimte die wij bieden onvoldoende om het kind weer bij zijn eigen kern te helpen komen.

Sommige jongeren zijn ergens op de achtergrond toch ook wel bang dat ze niet genoeg leren, want ja, ze zitten hier niet hele dagen achter boekjes. Zij zien leren vaak als een synoniem van les krijgen, of boekenkennis. Dat je ook héél veel kunt leren van gesprekken, ervaringen, projecten, mensen ontmoeten en al dat andere moois dat het leven je biedt, dat weten ze vaak niet. Wat is het dan elke keer weer mooi om te zien hoe ze door deze periode heengroeien en zelf ontdekken dat leren som heel anders verloopt dan je denkt. Dat een periode niet weten wat je wilt, kan maken dat je het ineens wel weet en dan vliegensvlug doorpakt en zomaar aangenomen wordt…..

Een onzeker meisje verscholen achter haar haren, na drie jaar een stralend mens dat trots is op wat ze kan; dit vraagt vertrouwen van haarzelf maar ook van alle mensen om haar heen!

Posted in: blog schoolleider.