Vrijdag 1 juni was het zover: de grote toneelproductie: Midzomernachtsdroom. Het was een pittig proces: moeilijke teksten, veel spelers en technici, korte repetitie periode en zaalrepetities met temperaturen tussen de 25 en 30 graden. Wat is dat toch mooi om mee te maken: mensen van 7 tot 50+ die gelijkwaardig samenwerken; wat een coöperatieve instelling was er, nauwelijks een onvertogen woord en met een fantastisch resultaat! Van ieder kind apart zou ik k
unnen vertellen welke enorme ontwikkelingsstappen er tijdens dit proces gemaakt zijn. Of dat nou gaat om het leren en begrijpen van moeilijke teksten, het doorzetten, of op tijd de techniek weten te bedienen.
Het mooiste compliment kreeg ik achteraf van een jonge toeschouwer; ze kwam mij vertellen dat ze het zo jammer vond dat het afgelopen was, ze wilde graag weten hoe het verder zou gaan met al die bruidsparen.
