Mensen die op Aventurijn komen vragen zich soms af waarom er ook gewoon reken en taalboekjes in de kast staan. Het leren gaat hier toch anders? Creatiever, natuurlijker… Ja óók.
Het leren van deze vakken kan tussen neus en lippen door, via projecten, kunst, samen zijn; léven dus. Maar die boekjes zijn ook onderdeel van deze wereld en voor sommige kinderen heel fijn; ze geven structuur, je weet wat je moet doen, en laten zien dat iets ook af is.
Als begeleider is het echter van groot belang je te realiseren dat de boekjes er voor het kind zijn en niet andersom: waarom alle 10 rijtjes sommen maken als het kind het na een paar sommen al door heeft? Zo bekeek één van de 
jongeren eerst de samenvatting van een hoofdstuk uit zijn wiskunde boek. Alleen als hij die niet snapte ging hij het hoofdstuk van voor af aan doornemen.
En waarom moet je een boek helemaal doorwerken; misschien is het na een paar hoofdstukken wel weer genoeg en ga je op een andere manier verder.
Helemaal leuk én leerzaam wordt het als kinderen creatief met de vragen omgaan; Wat een pret hebben ze gehad door andere, grappige, antwoorden te verzinnen dan in het taalwerkboekje verwacht werd. Steeds meer kinderen 
kwamen er omheen staan; hilariteit alom en reden voor een kind dat nog niet schrijven kon, om de eerste stapjes te gaan zetten.
“op mijn vorige school werd het fout gerekend, maar ik leer er toch ook van schrijven?!” en zo is het maar net.
